Na początku lat 70-tych XXw. planiści Dowództwa Wojsk Lotniczych zaczęli opracowywać nowe założenia taktyczno-techniczne na samolot szkolno-bojowy, który w przyszłości miał zastąpić TS-11 „Iskrę”. Prace studyjne nad nowym projektem prowadziły: Instytut Lotnictwa w Warszawie oraz Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu. Założono, iż nowy samolot będzie górnopłatem o skośnych skrzydłach napędzany dwoma silnikami własnej produkcji lub zakupionymi za granicą w wypadku braku własnej jednostki napędowej spełniającej zakładane parametry. Pierwszy projekt nowej maszyny otrzymał oznaczenie M-16 i miał być budowany zarówno w wersji bojowej – jednomiejscowej jak i dwumiejscowej szkolno-bojowej. Prace wstępne nad nowym samolotem ukończono w 1980 roku podejmując decyzję, iż dalsze działania będą prowadzone w dwóch etapach: -w pierwszym samolot miał otrzymać napęd w postaci silników Kaszub-3W22 oraz drugim już z napędem docelowym w postaci silników Kaszub-15 (dla nowych silników zakładano ciąg 1800kG).

W połowie maja 1980 roku OBR SK Mielec otrzymał polecenie technicznego przygotowania i wykonania prototypów „Wyrobu-300” (pod takim symbolem występowała nowa maszyna w dokumentacji zakładowej). Pierwszy lot na samolocie I-22 „Iryda” nr fab. 1ANP01-02 (rejestracja cywilna SP-PWA, których nie naniesiono na płatowiec oraz nr burtowy 02) wykonał pilot Ludwik Natkaniec 5 marca 1985 – lot trwał około 40 min.

W 1999 roku nastąpiło pierwsze zakończenie Programu I-22. Do tego momentu wyprodukowano 19 kompletnych samolotów, z czego w wyniku katastrof utracono dwie maszyny – śmierć poniosło trzech pilotów. Kolejnych 6 maszyn w wersji M-96 o numerach 1ANA004-01 do -06 było w różnych fazach produkcji, ale nie zostały nigdy w 100% ukończone. Kolejny raz Program I-22 zamknięto w styczniu 2002 roku. W 2007 roku powołano specjalny zespół Ministra Obrony Narodowej do celów oceny Programu I-22 w finalnej wersji M-96. Finał tych prac ogłoszono 19 grudnia 2007 roku. Ostatecznie program budowy całkowicie polskiego samolotu szkolno-bojowego realizowany od 1972 roku został definitywnie zakończony. Istniejące egzemplarze Irydy przeznaczono na cele badawcze i muzealne. Na decyzje co do dalszy losów płatowce nie musiały długo czekać - większość samolotów została zdemontowana i wywieziona do 2 Bazy Materiałowo-Technicznej w Sklęczkach koło Kutna.